Mbyll reklamën

Këtë javë Google prezantoi një pajisje krejt të re Chromecast, që të kujton shumë Apple TV, konkretisht veçorinë AirPlay. Ky aksesor televiziv është një dongle i vogël me një lidhës HDMI që futet në televizorin tuaj dhe kushton 35 dollarë, gati një e treta e çmimit të një TV Apple. Por si qëndron kundër zgjidhjes së Apple dhe cili është ndryshimi midis të dyjave?

Chromecast sigurisht nuk është përpjekja e parë e Google për të depërtuar në tregun e TV. Kompania nga Mountain View tashmë u përpoq ta bënte këtë me Google TV të saj, një platformë që, sipas Google, supozohej të dominonte tregun tashmë në verën e vitit 2012. Kjo nuk ndodhi dhe iniciativa ra në flakë. Përpjekja e dytë i qaset problemit në një mënyrë krejtësisht të ndryshme. Në vend që të jetë i varur nga partnerët, Google ka zhvilluar një pajisje të lirë që mund të lidhet me çdo televizor dhe në këtë mënyrë të zgjerojë funksionet e tij.

Apple TV me AirPlay është në treg prej disa vitesh dhe përdoruesit e Apple janë shumë të njohur me të. AirPlay ju lejon të transmetoni çdo audio ose video (nëse aplikacioni e mbështet atë), ose madje të pasqyroni imazhin e një pajisjeje iOS ose Mac. Transmetimi bëhet drejtpërdrejt ndërmjet pajisjeve nëpërmjet Wi-Fi dhe i vetmi kufizim i mundshëm është shpejtësia e rrjetit pa tel, mbështetja e aplikacioneve, të cilat, megjithatë, të paktën mund të kompensohen me pasqyrim. Përveç kësaj, Apple TV lejon aksesin në përmbajtje nga iTunes dhe përfshin një sërë shërbimesh televizive, duke përfshirë Netflix, Hulu, HBO Go etj

Chromecast, nga ana tjetër, përdor transmetimin në cloud, ku përmbajtja burimore, qoftë video apo audio, ndodhet në internet. Pajisja ekzekuton një version të modifikuar (që do të thotë të shkurtuar) të Chrome OS që lidhet me internetin nëpërmjet Wi-Fi dhe më pas vepron si një portë e kufizuar për shërbimet e transmetimit. Pajisja celulare më pas vepron si një telekomandë. Në mënyrë që shërbimi të funksionojë, ai ka nevojë për dy gjëra për të ekzekutuar në një TV Chromecast - së pari, duhet të integrojë një API në aplikacion dhe së dyti, duhet të ketë një shoqërues ueb.

Për shembull, YouTube ose Netflix mund të funksionojnë në këtë mënyrë, ku ju dërgoni imazhin nga një celular ose tabletë në televizor (mund ta bëjë edhe Playstation 3, për shembull), por vetëm si një komandë me parametra sipas të cilave Chromecast do të kërkojë për përmbajtjen e dhënë dhe do të fillojë ta transmetojë atë nga Interneti. Përveç shërbimeve të lartpërmendura, Google tha se së shpejti do të shtohet edhe mbështetja për shërbimin muzikor Pandora. Jashtë shërbimeve të palëve të treta, Chromecast mund të ofrojë përmbajtje nga Google Play, si dhe të pasqyrojë pjesërisht faqeshënuesit e shfletuesit Chrome. Përsëri, kjo nuk ka të bëjë drejtpërdrejt me pasqyrimin, por sinkronizimin e përmbajtjes midis dy shfletuesve, i cili aktualisht është në beta. Sidoqoftë, ky funksion aktualisht ka probleme me riprodhimin e qetë të videove, në veçanti, imazhi shpesh shkëputet nga tingulli.

Avantazhi më i madh i Chromecast është multi-platforma e tij. Mund të funksionojë me pajisjet iOS si dhe me Android, ndërsa për Apple TV duhet të zotëroni një pajisje Apple nëse dëshironi të përdorni AirPlay (Windows ka mbështetje të pjesshme AirPlay falë iTunes). Cloud streaming është një zgjidhje mjaft e zgjuar për të anashkaluar grackat e transmetimit real midis dy pajisjeve, por nga ana tjetër, ka edhe kufijtë e saj. Për shembull, përdorimi i një televizori si ekran i dytë nuk është i mundur.

Chromecast është padyshim shumë më i mirë se çdo gjë që Google TV ka ofruar deri më tani, por Google ka ende shumë punë për të bërë për të bindur zhvilluesit dhe konsumatorët se pajisja e tyre është pikërisht ajo që u nevojitet. Megjithëse me një çmim më të lartë, Apple TV ende duket si një zgjedhje më e mirë për shkak të gamës më të madhe të veçorive dhe shërbimeve, dhe klientët nuk kanë gjasa të përdorin të dyja pajisjet, veçanërisht pasi numri i porteve HDMI në televizorë priret të jetë i kufizuar (vetëm televizori im ka dy, për shembull). Prag meqë ra fjala, krijoi një tabelë të dobishme duke krahasuar dy pajisjet:

.