Mbyll reklamën

Viti ishte 2006. Apple ishte i zënë me zhvillimin e Projektit Purple, për të cilin vetëm një pjesë e vogël e njerëzve të brendshëm dinin. COO i Cingular, kompania që u bë pjesë e AT&T një vit më vonë, Ralph de la Vega, ishte një prej tyre. Ishte ai që lehtësoi marrëveshjen midis Apple dhe Cingular për shpërndarjen ekskluzive të telefonit të ardhshëm. De la Vega ishte ndërlidhësi i Steve Jobs në Cingular Wireless, mendimet e të cilit po ktheheshin në revolucionarizimin e industrisë së celularëve.

Një ditë Steve Jobs pyeti de la Vega: “Si e bëni këtë pajisje një telefon të mirë? Unë nuk dua të bëj një tastierë dhe gjëra të tilla. Mendimi im është që komponentët e brendshëm të radiomarrësit funksionojnë mirë.' Për këto çështje, AT&T kishte një manual me 1000 faqe që detajonte se si prodhuesit e telefonave duhet të ndërtojnë dhe optimizojnë një radio për rrjetin e tyre. Steve e kërkoi këtë manual në formë elektronike me email.

30 sekonda pasi de la Vega dërgoi emailin, Steve Jobs e thërret: “Hej, çfarë…? Çfarë duhet të jetë? Më dërgove atë dokument të madh dhe njëqind faqet e para kanë të bëjnë me një tastierë standarde!'. De la Vega qeshi dhe iu përgjigj Jobsit: “Na vjen keq Steve që nuk i dhamë 100 faqet e para. Ato nuk vlejnë për ju.” Steve sapo u përgjigj "Mirë" dhe e mbylli telefonin.

Ralph de la Vega ishte i vetmi në Cingular që e dinte përafërsisht se si do të dukej iPhone i ri dhe duhej të nënshkruante një marrëveshje moszbulimi që e ndalonte atë të zbulonte asgjë për punonjësit e tjerë të kompanisë, madje edhe bordi i drejtorëve nuk e kishte idenë se çfarë iPhone në fakt do të ishte dhe ata e panë atë vetëm pasi kishin nënshkruar një kontratë me Apple. De la Vega mund t'u jepte atyre vetëm informacione të përgjithshme, të cilat sigurisht nuk përfshinin atë për ekranin e madh kapacitiv me prekje. Pasi u mor vesh shefi i teknologjisë i Cingular, ai menjëherë thirri de la Vega dhe e quajti budalla që iu dorëzua Apple në këtë mënyrë. Ai e qetësoi duke i thënë: "Më beso, ky telefon nuk ka nevojë për 100 faqet e para."

Besimi luajti një rol kyç në këtë partneritet. AT&T ishte operatori më i madh në SHBA, por u përball me shumë probleme, si p.sh. rënia e fitimeve nga telefonat e shtëpisë, që deri atëherë siguronte pjesën më të madhe të fluksit të parave. Në të njëjtën kohë, transportuesi i dytë më i madh, Verizon, ishte i nxehtë dhe AT&T nuk mund të përballonte shumë rreziqe. Megjithatë, kompania ka vënë bast në Apple. Për herë të parë në histori, prodhuesi i telefonit nuk iu nënshtrua diktateve të operatorit dhe nuk iu desh të përshtatte pamjen dhe funksionalitetin me dëshirat e tij. Përkundrazi, vetë kompania e mollës diktoi kushtet dhe madje mblidhte të dhjetat për përdorimin e tarifës nga përdoruesit.

"Unë u kam thënë njerëzve se ju nuk jeni duke vënë bast për pajisjen, por për Steve Jobs." thotë Randalph Stephenson, CEO i AT&T, i cili mori përsipër Cingular Wireless rreth kohës kur Steve Jobs prezantoi për herë të parë iPhone në botë. Në atë kohë, AT&T gjithashtu filloi të pësojë ndryshime thelbësore në funksionimin e kompanisë. IPhone nxiti interesin e amerikanëve për të dhënat celulare, gjë që çoi në bllokimin e rrjetit në qytetet kryesore dhe nevojën për të investuar në ndërtimin e një rrjeti dhe marrjen e spektrit të radios. Që nga viti 2007, kompania ka investuar mbi 115 miliardë dollarë amerikanë në këtë mënyrë. Që nga e njëjta datë, sasia e transmetimeve gjithashtu është dyfishuar çdo vit. Stephenson i shton këtij transformimi:

“Marrëveshja e iPhone ndryshoi gjithçka. Ai ndryshoi ndarjen tonë të kapitalit. Ndryshoi mënyrën se si ne mendojmë për spektrin. Ndryshoi mënyrën se si mendojmë për ndërtimin dhe projektimin e rrjeteve celulare. Ideja se 40 kulla antenash do të mjaftonin, papritur u shndërrua në idenë se ne do të duhej ta shumëfishonim atë numër.”

burimi: Forbes.com
.